اجرای شبکه های جاسوسی در خارج از کشور. ردیابی تروریست ها در خاورمیانه. بازجویی از زندانیان دشمن. تجزیه و تحلیل داده ها از ماهواره های جاسوسی و تماس های تلفنی رهگیری شده. همه اینها وظایف اطلاعاتی حیاتی هستند که بطور سنتی توسط مقامات دولتی که در قبال کنگره و مردم آمریکا پاسخگو هستند انجام شده است. اما دیگر اینگونه نیست.
در زمان دولت کلینتون ، هنگامی که بودجه های اطلاعاتی به شدت کاهش یافت و خصوصی سازی خدمات دولتی به سیاست ملی تبدیل شد و در سایه یازده سپتامبر ، وقتی سیا و سایر آژانس ها به طرز ناشایست به دنبال استخدام تحلیلگران و زبان شناسان بودند ، جامعه اطلاعاتی به طرز چشمگیری گسترش یافت. بیش از پیش به شرکتها برای انجام وظایف حساس تکیه کرده است که تاکنون به طور انحصاری کارمندان فدرال در نظر گرفته شده است. این برون سپاری فعالیت های اطلاعاتی اکنون یک تجارت 50 میلیارد دلاری در سال است که 70 درصد بودجه اطلاعاتی ایالات متحده را مصرف می کند. و این کاری است که دولت سعی کرده است آن را تحت فشار قرار دهد.
با جلب مصاحبه با بازیکنان کلیدی در مجموعه اطلاعاتی - صنعتی ، گزارش های سالیانه پیمانکاران و پرونده های عمومی با دولت و گزارش گیری های بموقع از کنفرانس های صنعت اطلاعات و گزارش های سرمایه گذار ، جاسوسان برای استخدام اولین پشت صحنه را ارائه می دهند. به این روش جدید جاسوسی نگاه کنید. Shorrock توضیح می دهد که چگونه این همکاری منجر به هزینه های بیهوده و چگونگی از بین رفتن محافظت از حریم خصوصی و نظارت بر کنگره شده است که برای دموکراسی آمریکا بسیار مهم است.
