موسیقیدان ، بازیگر ، فعال و چهره نمادین شهر نیویورک باحال ، دبی هری زن جلوی بلوندی است ، گروهی که آهنگ جدیدی را جعل کرده است که دنیای راک ، پانک ، دیسکو ، رگی و هیپ هاپ را گرد هم آورده است. برای ایجاد برخی از محبوب ترین آهنگ های پاپ در تمام دوران. او به عنوان یک موزه ، با برخی از جسورترین هنرمندان چهار دهه گذشته همکاری داشت. دامنه تأثیرات دبی هری بر فرهنگ ما تنها با محكومیت وی برای آشكار كردن زندگی درونی غنی او - تاكنون - مطابقت داشته است.
در صورت ترکیبی از داستانهای احشایی ، روحانی و تصویری خیره کننده ، Face It با ارائه یک پرتره واقعاً منشوری ، خاطره استاندارد موسیقی را بالا می برد. Face It با تمام جزئیات ، صمغ و شکوه و تفصیل ، با بازگو کردن در جزئیات صمیمی ، دوباره صحنه مرکز شهر 1970s نیویورک را خلق می کند ، جایی که بلوندی در کنار Ramones ، تلویزیون ، Talking Heads ، Iggy Pop و David Bowie بازی می کرد. Face It به زیبایی زیبایی خیره کننده ، و از جمله عکس های پیش از این دیده نمی شود ، تصاویر حاشیه ای و نصب فن های هنری ، چهره دنیایی و حساسیت های هنری دبی هری را به زندگی منتقل می کند.
به دنبال مسیر او از موفقیت تجاری پرشکوه تا اعتیاد به هروئین ، نزدیک شدن به مرگ شریک کریس استین ، ورشکستگی قلبی و فروپاشی بلوندی به عنوان گروهی برای فعالیت بازیگری چند جانبه خود در بیش از 30 فیلم ، یک بازی انفرادی خیره کننده و پیروز بازگشت گروه خود ، و حمایت خستگی ناپذیر او از محیط و حقوق LGBTQ ، Face It داستانی سینمایی از زنی است که مسیر خود را طی کرد و استانداردی را برای نسلی از هنرمندانی که در پله هایش دنبال می کردند - تنظیم کرد. موضوع آن
"من به آهنگهایی می گفتم که خوانندگان زن در آن زمان واقعاً نمی گفتند. من مطیع نبودم و التماس نمی کردم که او برگردد. من الاغش را لگد می کردم ، او را لگد می زد ، الاغ خودم را نیز لگد می زد. شخصیت بلوندی من بود. یک عروسک بادی اما با یک طرف تاریک ، تحریک آمیز و پرخاشگر. من آن را بازی می کردم اما خیلی جدی بودم.
